دوشنبه، اسفند ۰۸، ۱۳۸۴

سلام
علیرضا یه چیزی گفته که خیلی قابل بحثه
نمی دونم، من هم فکر نمی کنم امام احتیاجی به حرم و ضریح داشته باشه. اما فکر میکنم این ماییم که به خاطر احتیاجمون جاهایی رو نیاز داریم که احساس کنیم تخلیه می شیم.
جایی که خودمونو سبک کنیم
نمی دونم تجربش کردین یا نه؟
من که برام خیلی قابل لمسه
اما باز هم میگم مثلا اینکه قبر یه امام و حتی نه یه امام بلکه هر آدمی توی خرابه باشه یا توی خونه خدا برای اون اینقدر فرق نداره
مهم خود آدمه
خوب بگذریم.
هفته قبل سر کلاس داشتم درس میدادم. بین حرف هام قسمتهای پراکنده ای از یه ترانه بود. جوری که فقط کسی می فهمید که خیلی گوشش داده بود.
یکی از بچه ها فهمید به چی اشاره می کنم.
می دونین این مدرسه ای که من توش درس می دم خیلی توی گزینش بچه ها سختگیری می کنه
همین بچه وقتی اومده بود ثبت نام گفته بود ما نه ویدئو نداریم، نه ماهواره
هیچ نوع موسیقی هم گوش نمی دیم! خندم گرفته بود از این همه فیلم که ما یاد بچه ها می دیم!!
بگذریم
باید برم جلسه
خدا نگهدار

هیچ نظری موجود نیست: